Hoe zorgen we dat vluchtelingenvrouwen net zo vaak werk vinden als mannen?

Hoe zorgen we dat vluchtelingenvrouwen net zo vaak werk vinden als mannen?

Vrouwelijke vluchtelingen ondervinden meer barrières op weg naar werk dan mannelijke vluchtelingen. Die conclusie trekt het Kennisplatform Integratie & Samenleving in het rapport Mind the gap: barrières en mogelijkheden voor de arbeidsparticipatie van vluchtelingenvrouwen. Om deze barrières te slechten, komen de onderzoekers met 5 aanbevelingen. Goede aanbevelingen, vindt Suzanne Bouma, senior onderzoeker bij Atria.

Het rapport brengt zowel in- en externe belemmeringen in beeld die vrouwelijke vluchtelingen op weg naar arbeid ondervinden. Interne belemmeringen kunnen zijn: een traditioneel rolpatroon, laag opgeleid, weinig werkervaring en geen netwerk hebben. Hier zouden de onderzoekers ook nog psychische gezondheid aan toe kunnen voegen.

Begeleiding op weg naar werk

De externe factoren liggen bij de begeleiding van vrouwelijke vluchtelingen. Volgens het rapport lopen ze “het risico (…) dat hun traject bij de gemeente vroegtijdig wordt onderbroken of dat zij helemaal geen begeleiding ontvangen, omdat de man een baan vindt of de begeleiding zich op de meest kansrijke persoon binnen het gezin richt.” Een gemiste kans. Een lage arbeidsparticipatie betekent ook economisch afhankelijkheid, onvoldoende kennis van de Nederlandse taal en maatschappij en het ontbreken van een sociaal netwerk.

Aanbevelingen

De onderzoekers van het Kennisplatform Integratie & Samenleving komen met 5 aanbevelingen:

  • Ga altijd gendersensitief te werk.
    Houd rekening met gendergerelateerde factoren en bewustzijn van eventuele (eigen) aannames over de mogelijkheden en wensen van vrouwelijke statushouders.
  • Zorg voor voldoende kennis bij persoonlijk begeleiders.
    Er is weinig bekend over de achtergrondkenmerken, mogelijkheden en belemmeringen van vluchtelingenvrouwen op de arbeidsmarkt. Doordat voldoende kennis ontbreekt liggen aannames gebaseerd op (stereotype) beeldvorming op de loer.
  • Verlies nareizigers niet uit het oog.
    Wanneer vrouwen als nareiziger komen, hebben gemeenten hen niet altijd direct in beeld. En bij de ondersteuning vanuit de Participatiewet ligt de nadruk vaak op het toeleiden van ten minste een van de partners richting de arbeidsmarkt, zodat het gezin niet meer uitkeringsafhankelijk is.
  • Informeren = empoweren.
    Het informeren van vrouwen over rechten, plichten en participatie(kansen) in de Nederlandse samenleving is een startpunt van een bewustwordingsproces van de mogelijkheden om betaald werk te verrichten.
  • Onderlinge versterking door samenwerking.
    Gemeenten, maatschappelijke organisaties, migrantenorganisaties, vrijwilligersorganisaties en andere organisaties kunnen elkaar aanvullen en versterken.

Training voor klantmanagers

Atria kan zich goed vinden in deze aanbevelingen, die al in de praktijk zijn gebracht bij de training voor begeleiding van vrouwelijke vluchtelingen. Een training die is ontwikkeld voor klantmanagers van de gemeente Amsterdam.

Wil je meer informatie of ben je geïnteresseerd in een training? Atria gaat graag met gemeenten en andere organisaties in gesprek over hoe we de positie van vluchtelingenvrouwen kunnen verbeteren. Neem hiervoor contact op met Suzanne Bouma of Froukje Gaasterland

Lees verder:

Wij willen gewoon meedoen: Arbeidsparticipatie van gezinsmigrantes

Delen:

Gerelateerde artikelen