Huwelijkse gevangenschap in de praktijk
Eind 2017 verscheen de eindrapportage van het eerste deel van een onderzoeksproject van de Universiteit Maastricht naar huwelijkse gevangenschap, uitgevoerd door onderzoeker Esther van Eijk.
Het verbreken van een (huwelijks-)relatie is vaak een ingewikkeld, emotioneel en soms pijnlijk proces. Vooral bij een religieus huwelijk kunnen vrouwen door scheve machtsverhoudingen op extra obstakels stuiten als zij willen scheiden:
- vrouwen hebben minder echtscheidingsmogelijkheden, bijvoorbeeld omdat de religieuze of nationale wetgeving dit zo bepaalt
- vrouwen zijn soms helemaal afhankelijk van de medewerking van hun (ex-)partner
- in veel religieuze gemeenschappen heerst een taboe op scheiding of schrikt de slechte status van ‘gescheiden vrouw’ vrouwen af om een echtscheidingsprocedure te starten
- de financiële gevolgen van een echtscheiding zijn voor veel vrouwen hoog: soms moeten zij in ruil voor een scheiding de gemaakte kosten op zich nemen of financiële rechten opgeven (bruidsgave, recht op alimentatie, bezittingen)
Huwelijkse gevangenschap
Het bestrijden van huwelijkse gevangenschap is een belangrijke emancipatiekwestie die vraagt om structurele oplossingen. Dit rapport brengt situaties van huwelijkse gevangenschap in Nederland in kaart, in het bijzonder verschijningsvormen, oorzaken, gevolgen en (mogelijke) oplossingen die mensen hebben gezocht.
Bruggen bouwen tussen religie en wetgeving
Aan de Universiteit Maastricht wordt sinds 2013 een onderzoek uitgevoerd naar echtscheiding en religie, in het kader van het onderzoeksproject Huwelijkse gevangenschap: bruggen bouwen tussen religie en wetgeving. Hiervoor ontvangt de Universiteit Maastricht een subsidie van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). De maatschappelijke partners van het project zijn:
- Atria
- Stichting Landelijke Werkgroep Mudawwanah
- Stichting Proefprocessenfonds Clara Wichmann
- Vluchtelingen-Organisaties Nederland
