De bijzondere fietstocht van Aletta Jacobs en Carel Gerritsen door Noord-Engeland en Schotland zit er op. Het lijkt al weer lang geleden dat ze vertrokken vanuit Amsterdam richting Vlissingen. Dit was slechts een voorproefje, want hun reis zou pas echt gaan beginnen wanneer ze met de stoomboot aankomen in Engeland.

Met Londen als basis hebben ze vele uitstapjes gemaakt naar vrienden en kennissen in de omgeving. Richmond park, Bushy park, maar ook Kew Gardens leveren prachtige fietsroutes op. Het is wel even wennen om te fietsen in Engeland. Niet alleen zijn de wegen niet altijd even goed, bovendien moeten ze er aan de linkerkant rijden.

Na Londen zijn ze vertrokken naar het noorden om via Birmingham richting het Lake District te gaan. Onderweg komen ze onder andere langs Oxford met haar vele studenten en eeuwenoude gebouwen. Hoe dichter ze bij Birmingham komen, hoe meer schoorstenen van fabrieken aan de horizon verschijnen. De industriestad biedt niet veel fraais, dus Jacobs en Gerritsen reizen per trein snel verder. Dat blijkt nog een flinke uitdaging, want het is niet vanzelfsprekend om fietsen mee te nemen in de wagons. Gelukkig bereiken ze sneller dan verwacht de sprookjesachtige omgeving van het Lake District. De fiets lijkt een ideaal vervoersmiddel en te samen met de stoombootjes die over de meren varen, maken ze schitterende tochten.

Hoe verder Jacobs en Gerritsen naar het noorden gaan, hoe meer ze op de proef worden gesteld wat betreft de weersomstandigheden. Onverwachte wolkenbreuken transformeren de wegen in modderglijbanen en maken het onmogelijk om te fietsen. De trein biedt de uitkomst en brengt hen naar Glasgow. Ze zijn verbaasd over de moderniteit van deze stad. Toch heeft Glasgow ook een andere zijde, namelijk die van de vervuilende mijnbouw. Nieuwsgierig als Jacobs en Gerritsen zijn, hebben ze een bezoek gebracht aan een mijn. Helemaal zwart zijn ze weer boven gekomen en de excursie was niet voor herhaling vatbaar. De aanblik van de hardwerkende mannen diep onder de grond heeft wel indruk gemaakt.

De Schotse hooglanden stonden ook de planning. Met stoombootjes over de verschillende meren en met de fiets langs het meer Loch Ness bereiken ze uiteindelijk het noorden van Schotland. Onderweg komen ze onder andere nomaden tegen die in erbarmelijke omstandigheden leven die Jacobs en Gerritsen nog nooit hebben gezien. Met nauwelijks kleding aan hun lichaam en een hutje van hout trotseren deze mensen het harde leven in het hoge noorden. Toch zijn Jacobs en Gerritsen nog geen enkele keer onvriendelijke mensen tegen gekomen. Wanneer je eenmaal weet hoe je moet omgaan met een Schot, zal hij de beste gastheer voor je zijn. Op het moment dat Jacobs en Gerritsen vast komen te zitten in de bergen wegens harde regen, weten ze dat ze kunnen aankloppen bij een huis langs de weg voor wat eten en een slaapplek. Ze hebben nergens beter geslapen.

De weg naar hun eindbestemming, Edinburgh, biedt nog heel veel mooie aanzichten. De bosrijke vallei Trossachs biedt op zichzelf al prachtige wandel- en fietsroutes. Dichter bij Edinburgh en van geheel andere aard is de Forth Bridge. Deze spoorbrug die de oevers van Firth of Forth met elkaar verbindt, is een indrukwekkend staaltje architectuur. Hun eindbestemming Edinburgh lijkt een modelstad. Het openbaar vervoer is perfect geregeld, de huizen zien er zeer verzorgd uit en op cultureel gebied is er veel te doen. De stad verdiende een aantal extra dagen, dus Jacobs en Gerritsen zijn nog wat langer gebleven dan gepland.

Getrouw heb ik rekenschap gegeven van de gewaarwordingen en indrukken op dezen wieltocht ontvangen. Zoo anderen mijn voorbeeld mochten volgen en een dergelijke reis ondernemen, dan wensch ik hun toe dat zij met evenveel voldoening op hun reis zullen terugzien, als ik het thans doe op de mijne.

Carel Gerritsen

Dit is het tweeëntwintigste deel in de serie Tour d’Aletta