Angenita Klooster was onderwijzeres en gemeentelijk onderwijsinspectrice.

Wie: Angenita Klooster
Geboortedatum: 20 december 1880
Geboorteplaats: Ellewoutsdijk, Nederland
Sterfdatum: 19 april 1971
Plaats van overlijden: Borsele, Nederland
Alternatieve naam:Angenita Carroliena Klooster, Nita Klooster

Het leven van Angenita Klooster

Vóór de tweede wereldoorlog was Angenita Klooster bekend door haar strijdbare inzet voor het lager onderwijs en voor ‘vrouwenbelangen’. Na die tijd raakte zij min of meer in de vergetelheid.

Als twaalfjarige scholiere stond zij – als er geen leerkracht was – al vaak voor de klas in het Zeeuwse dorpje Ellewoutsdijk, waar zij in 1880 geboren was. Ze hield van lesgeven en ze had er duidelijk aanleg voor. Haar beroepskeuze lag dus voor de hand: onderwijzeres. Ze haalde haar akte en ging vanaf 1899 lesgeven, voornamelijk op scholen in Amsterdam.
Reeds als jonge onderwijzeres liet zij in het openbaar flink van zich horen als zij onrecht bespeurde. Vooral als het de positie van vrouwen en in het bijzonder van onderwijzeressen betrof. Zij pleitte er bij voorbeeld voor dat onderwijzeressen ook in de hoogste klassen van de lagere school konden lesgeven en niet automatisch alleen voor de kleintjes gezet werden. “De onderwijzeres zal dan géén stempel van minderwaardigheid worden opgedrukt, als was zij voor het onderrichten van grotere kinderen uit hoofde van haar sekse ongeschikt”, schreef zij in 1913 in haar brochure ‘De tegenwoordige positie der onderwijzeres…’. Zij betoogde dat het goed was voor de oudere meisjes én de jongens om les te krijgen van een vrouw.

In 1921 werd Angenita Klooster gemeentelijk inspectrice van het onderwijs in Den Haag.
Ze had hoge opvattingen over haar werk als inspectrice en was ook in deze baan veeleisend voor zichzelf. Strijdbaar zette zij zich in voor het lager onderwijs, het meisjesonderwijs en het voorbereidend onderwijs (de kleuterschool) in het bijzonder.

Onderwijsinspectrice

Gemeentelijk inspectrice bleef zij tot 1938. Toen moest zij om gezondheidsredenen afscheid nemen. In een interview lichtte zij haar besluit toe:

“Och, als een man geen honderd procent en een vrouw geen honderd vijf en twintig procent kan geven van haar werkkracht, is het beter het werk neer te leggen”

Als blijk van waardering kreeg ze de gouden medaille van de gemeente Den Haag. En tevens werd ze geridderd.

Wie kan haar beter typeren dan journaliste en medelid van de Haagse soroptimistclub Emmy J. Belinfante, die in 1938 schreef in de Haagsche Courant: “Nooit bang haar overtuiging te uiten, ook al was deze in strijd met de gangbare mening, bezield door een sterk rechtvaardigheidsgevoel, is mevrouw Klooster ook als gemeentelijk ambtenares steeds opgekomen voor wat zij rechtvaardig en billijk achtte, zonder aanzien des persoons, zonder overwegingen van partij- of andere belangen, steeds de grote lijn volgend, maar als echte vrouw ook, waar nodig de details ziend”.

Niet alleen in het onderwijs probeerde Angenita Klooster onrecht en misstanden te bestrijden. Door middel van verhalen en gedichten streed zij tegen drankmisbruik, en vóór gelijke rechten van vrouwen en mannen. En ze was heel actief in de strijd voor vrouwenkiesrecht. Veel van haar gedichten werden getoonzet en op bijeenkomsten gezongen: ‘Aan onze pioniersters’ en ‘Liederen van strijd en van liefde van en voor de vrouw’. In de oorlog schreef zij verzetsgedichten, in 1945 gebundeld in ‘Oproerige liedjes’.
Ook in ‘De Nederlandsche Soroptimist’ liet zij in de jaren dertig regelmatig van zich horen. Vaak hield zij een pleidooi voor het recht van vrouwen op arbeid, juist na het huwelijk.

In 1963 keerde zij terug naar Zeeland, waar zij in 1971 te Borsele overleed.

Publicaties van Angenita Klooster:

– De tegenwoordige positie der onderwijzeres, haar aandeel in de opvoeding der schooljeugd…wenschelijkheid en middelen om haar invloed op de oudere meisjes-leerlingen uit te breiden. (1913)
– Voorwaarts. (1912)
– Jus Suffragiilied (Vrouwenkiesrechtlied). (1920)
Literatuur over:
Archieven: Archief Angenita Carroliena Klooster (Atria).