Kun je kort vertellen wie je bent en wat je precies doet?

Ik ben al een hele ruime tijd werkzaam voor de Rabobank. Ik ben de bankwereld ingerold zonder überhaupt ooit nagedacht te hebben of ik bankier wilde worden. Of in de financiële sector wilde werken. Na een mislukte poging tot het afronden van een HBO-opleiding Accountancy (mij te veel tabelletjes, cijfertjes en excelletjes) ben ik op mijn 21^e letterlijk de Rabobank binnengewandeld. En heb gevraagd om een baan. Mijn motivatie toentertijd was dat ik vond dat dit wel een goede combinatie was met mijn sociale leventje (lees: heel veel uitgaan).

Ik werd heel snel aangenomen, het ging via-via, bij Rabobank Rotterdam. Zij zochten iemand voor achter de bedrijvenbalie. Ik was 21 en de bediening van het ondernemerssegment leek mij wel interessant. Ik dacht, ga ik voorlopig even doen en daarna zie ik wel. Maar ben nooit meer weggegaan. Dit komt ook omdat de Rabobank een werkgever is waar je kans krijgt, stappen kan maken en de organisatie groot genoeg is om door te groeien. Kijk maar naar mij, begonnen achter de balie en doorgegroeid tot Kringmanager bij Rabobank Nederland. Daarnaast heeft Rabobank mij de mogelijkheid gegeven om in de avonduren mijn HBO-studie af te ronden, maar dan in een richting die mij past (Management Economie en Recht).

In de crisis (2009) ben ik van Rabobank Rotterdam overgestapt naar Rabobank Nederland (hoofdkantoor) in de rol van Accountmanager Bijzonder Beheer. Dit is de afdeling binnen de bank die Groot Zakelijke relaties die in zwaar weer verkeren begeleiden; ook wel intensief beheer genoemd. Ik heb hier 5 jaar hard gewerkt, niet alleen fysiek maar ook mentaal aangezien je geconfronteerd wordt met veel (en soms ook) negatieve emoties van ondernemers. Achteraf, vind ik, heb ik hier het bankiersvak echt geleerd en kennis en ervaring opgedaan waar ik nu dagelijks nog uit kan putten. Maar het was ook goed dat er een einde aan gekomen is. Als je dit vak te lang doet, wordt je referentiekader niets anders dan een businessmodel of ondernemer die niet slaagt of zijn afspraken nakomt en dat is natuurlijk niet zo.

In 2015 heb ik in een Management Development traject gezeten en kwam ik terecht in mijn eerste management rol bij Rabobank Westland. Ik heb dus weer de overstap gemaakt van centraal naar decentraal. Ik dacht: als ik wil managen dan is dit de kans. Bij deze lokale bank heb ik ontzettend veel geleerd in mijn rol als manager en mij ook kunnen ontwikkelen als mens. Daar ben ik er ook achter gekomen dat ik heel veel energie krijg van mensen beter maken, coachen, jong talent herkennen, oppakken en hen kansen bieden. Met de juiste hulp, netwerk en richting kunnen ze dan heel ver komen.

Ik heb een aantal jonge meiden “onder mijn hoede” gehad. Die meiden kreeg ik, want de rest van de Directie en management waren mannen en die vonden dat maar spannend die meiden met hun emoties. Ik heb zelf geen kinderen, maar bij sommige wil ik zeggen ‘ik ben zo trots als een pauw’, als een trotse moeder de gans met haar kroost. Met een aantal meiden heb ik ook nog steeds contact. Zo af en toe zoeken ze me ook voor advies of om gewoon even bij te praten over alle gebeurtenissen, dat is eigenlijk mijn grootste beloning!

Sinds april 2018 werk ik weer voor Rabobank Nederland, dus weer centraal. Nu als Kringmanager van 13 banken in Noord-Holland, van Amsterdam, Schiphol tot Alkmaar en Den Helder met focus op de Commercieel Vastgoed sector. Daardoor werd ik ook weer getriggerd door deze oproep. Doordat ik nu meer in een regio werk en niet meer dagelijks in een team, zit ik op veel meer afstand van talent. Ik moet nu meer strategische doelstellingen managen in plaats van het dagelijkse operationele management met eenzelfde team. Toen ik de oproep tot rolmodel bij Atria dacht ik: dat lijkt me leuk om te doen!

Wat zijn de cruciale stappen in je loopbaan geweest? Kun je beschrijven waarom het cruciaal is geweest?

Ik denk dat dat er een tweetal zijn. Een belangrijke stap is geweest dat ik van het specialisme-vak (kredietverstrekking) de overstap heb gewaagd naar operationeel en nu meer strategisch management. Het gevolg is dat je geen dagelijks klantcontact meer hebt en niet meer werkt op een vaste plek met een vast team. Hier heb ik heel lang over nagedacht, is dit wat ik wil en krijg ik er voldoende energie van? Je moet natuurlijk vooral doen waar je blij van wordt. Ik mis het dagelijkse klantcontact wel maar hiervoor in de plaats kan ik nu als manager weer het verschil maken voor een team, een collega of een talent in de markt. Door impact en invloed uit te oefenen vanuit mijn rol als Kringmanager bijvoorbeeld, daar krijg ik ook veel voor terug.

De tweede stap is de keuze om weer te gaan studeren. Dit keer een MBA op Nyenrode wat mij veel nieuwe inzichten geeft, mijn kennis verbreed en waardoor ik mij zowel zakelijk als privé veelzijdiger kan ontwikkelen. Echt ook wel met het idee om nog eens een stap buiten de Rabobank te maken. Ik zou weleens aansluiting willen vinden bij een kleiner (MKB) bedrijf of mijn eigen bedrijf willen starten. Werken bij de Rabo maakt toch dat je in “een gouden kooi” zit, maar hierdoor wordt je ook blind voor kansen hierbuiten.

Ben je grote obstakels tegengekomen tijdens je loopbaan? En hoe ben je daarmee omgegaan?

Ja, ik werk in de financiële sector. De zakelijke kredietverlening binnen een bank (en vooral bij Rabobank Westland en nu met aandachtsgebied Commercieel Vastgoed) is echt een mannenwereld. Weinig tot geen diversiteit waarmee ik echt enkel doel op vrouwen. Ik moet zeggen dat het met de komst van Wiebe Draijer (bestuursvoorzitter Rabobank) wel ten positieve veranderd is. Maar daarvoor ben ik er toch wel heel erg veel tegenaan gelopen dat het een old boys network is. Zie er dan maar eens tussen te komen en iemand te vinden die jou een kans of het vertrouwen geeft om je capaciteiten te laten zien.

Het is wel echt lastig geweest om daar doorheen te breken als jonge vrouw in een mannenwereld. Daarbij heb ik ook geworsteld met: en hoe gedraag je je dan, en hoe zorg je ervoor dat je op tijd je grenzen aangeeft? De ervaring die ik heb opgedaan, en ja ook de fouten die ik hierin heb gemaakt, probeer ik nu terug te geven aan de meiden die ik coach. Ik heb ook veel jonge meiden bij me gehad waartegen ik heb gezegd: besef dat je in een mannenwereld werkt, zo moet je je niet gedragen of je kunt het beter zo doen. Ik zeg altijd: ga niet als vrouw als eerste koffie halen of inschenken maar zeg liever ’oh lekker, doe mij maar een cappuccino’.

Hoe ben je er zelf mee omgegaan om door te dringen in dit old boys network?

Via-via ben ik met de juiste mensen in gesprek gekomen. Je moet ervoor zorgen dat deze mensen waarvan je dus weet die hebben deze positie of invloed een goede referentie over jou afgeven, je naam noemen in hun netwerk wanneer posities vrijkomen. Die zeiden dan in hun netwerk ‘we weten dat jullie zo’n manager zoeken, weet dat ik iemand ken…’ Via dat netwerk ben ik aan mijn eerste management job gekomen.

Een ander belangrijk obstakel binnen Rabobank (of elk ander groot bedrijf) is dat je je af moet vragen hoe je jezelf blijft wanneer je iedere keer een stapje hoger op de ladder klimt. Hoe zorg je dat je niet het gewenste gedrag vertoont, maar hoe blijf je jezelf en trouw aan jouw morele kompas? Hoe zorg je dat je impact hebt zonder jezelf te overschreeuwen?

Heb je tips hiervoor?

Het is een containerbegrip om te zeggen ‘je moet bij jezelf blijven’. Maar ja, daar komt het wel op neer. Je moet eerst jezelf goed begrijpen: wie ben ik, waar kom ik vandaan, wat vind ik belangrijk in het leven en waar wil ik absoluut geen concessies in doen? Dat moet je als eerste begrijpen. Blijf je morele kompas volgen en trouw aan jouw overtuigingen.

Soms moet je meebewegen, zeker in een grote organisatie, maar je moet voor jezelf goed in beeld hebben wat je belangrijk vindt en wanneer iemand bij je over de grens gaat.

Hebben bepaalde gebeurtenissen in je privéleven je loopbaan beïnvloed? Op welke manier?

Negatief niet nee, dat kan ik niet zeggen. Ten positieve wel. Als ik kijk naar vroeger heb ik alle ruimte en vrijheid van mijn ouders gekregen om mijn eigen keuzes te maken. En nu met een baan en een MBA-studie krijg ik ook alle ruimte en support van mijn man om mijn eigen keuzes te maken in mijn ontwikkeling.

Wie heeft je gesteund, aangemoedigd en/of geïnspireerd tijdens je loopbaan? Hoe is dat gegaan?

Ik ben heel erg gesteund door mijn man. Ook op het gebied van alles rondom het huis. Hij regelde het huismanagement en ik dat van de bank J. Dit gaf mij ook de rust thuis om te studeren of over te werken wanneer de situatie daarom vroeg. Hij heeft ook nooit gevraagd; moet dat nou? Enkel: kan de laptop even dicht? Want we gaan eten.

Daarnaast heeft ook de toenmalig Directeur Bedrijven van Rabobank Westland (Ruud vd Vliet) mij gesteund en aangemoedigd. Hij is degene geweest die mij de kans heeft gegeven op een eerste managent functie en het starten van een MBA op Nyenrode. Hij heeft mij laten inzien dat ik het kan en het in me heb er een succes van te maken. Ik dacht toen nog: Universiteit, kan ik dat wel, past dat mij wel?

Wie zijn voor jou belangrijke rolmodellen geweest in de sector?

Binnen onze organisatie is dat Barbara Baarsma, Directievoorzitter bij Metropoolregio Rabobank Amsterdam, maar zij is ook vaak te zien of te horen in de media. Ik vind haar echt een rolmodel als je het hebt over deskundig zijn, professioneel overkomen en impact hebben. Het is een vakvrouw, altijd goed voorbereid en dat merk je wanneer je haar aan tafel zet. Ik vind haar bovendien een goede representative voor onze organisatie.

En voor mij toch ook Máxima. Enerzijds is zij een ontzettende klasse vrouw, altijd goed gekleed en mooie schoenen. Maar daarnaast is ook zij een vakvrouw, een bankier die door middel van haar kennis, kunde en netwerk zich inzet voor het verstrekken microfinancieringen en het bespreekbaar maken en faciliteren van bankproducten voor (jonge) vrouwen in ontwikkelingslanden. Ik heb zelf mogen ervaren wat een verschil dit kan maken in opdrachten die ik heb gedaan voor Rabobank in Uganda en Myanmar. Hoe Maxima dit doet, hoe ze daarbij overkomt en verbinding maakt met haar stakeholders (professioneel, kundig), en daarnaast hoe ze een aantal keer persoonlijk leed heeft moeten verwerken, daar maak ik een diepe buiging voor.

Vind je het belangrijk dat er vrouwen werken in de financieel/economische functies? Kun je uitleggen waarom?

Ja, omdat ik vind, en de mannen moeten daar natuurlijk hard om lachen, maar ik heb ervaren (dan noem ik echt praktijkvoorbeelden) dat met vrouwen tot een betere besluitvorming gekomen wordt.

De besluitvormingen die ik binnen de bank gemaakt zie worden wanneer er geen of weinig diversiteit is, zijn gericht op één bepaalde casus of bedrijf: ‘is dat krediet technisch acceptabel om deze lening te verstrekken?’ Het is korte termijn gericht en vrij eenzijdig als je iets op één casus beoordeelt. Wat ik vrouwen bijvoorbeeld meer zie doen, is nadenken over ‘als we nou deze lening verstrekken, wat is hier dan de impact op de maatschappij, op het milieu, is het duurzaam, wel of niet goed voor de reputatie van de Rabobank’. Het besluitvormingsproces wordt hierdoor breder met meer aandacht voor stakeholders en impact binnen een gemeente of provincie. Ik heb dat vrouwen gewoon meer zien doen.

Wat maakt dat je vandaag de dag bent wie je bent en doet wat je doet?

Dat ik doe wat ik doe is in eerste instantie omdat ik het leuk vind en energie van krijg. Ik hou van mijn baan, ik haal er energie uit, ik leer veel en ik ontmoet veel interessante mensen. Daarom doe ik nu wat ik doe. Maakt dat ik ben wie ik ben. Ik ben redelijk “what you see is what you get”, geen verborgen agenda’s, ik ben eerlijk, duidelijk en direct. Dat heb ik in mijn opvoeding van mijn ouders meegekregen.

En dat maakt dat ik dat ik nog steeds ben wie ik ben. Ik heb gemerkt dat het me heel ver heeft gebracht in de organisatie maar ook in het leven. Als je er geen doekjes om windt, geen lariekoek verkondigt, hoef je ook nooit achteraf na te denken over hoe je het nou precies hebt verteld en tegen wie. Als ik feedback ophaal, krijg ik altijd terug: ik heb het altijd zo gewaardeerd dat je zei waar het op stond. Jouw ja is een ja en je nee een nee. Dus dat heb ik vastgehouden en voel mij daar prettig bij.

Heb je nog tips voor vrouwen die willen werken in de financiële/economische sector?

Ik zou het aanbevelen! Het is een interessante omgeving waar je veel kunt leren!

Maar de tip is: ik vind dat je wél moet weten waar je over praat. Daarmee bedoel ik, bereid je voor, spreek vanuit jouw visie en overtuiging, spreek je uit wanneer iets anders moet of beter kan en ontwikkel een specialisme op dat gebied. Wees een voorbeeld in je rol door jezelf te zijn, onderscheidend te zijn, straal dit uit en doe wat je zegt en zeg wat je doet. Bewaak je grenzen en blijf dicht bij jouw waarden en normen. Er zijn binnen de financiële wereld al voldoende mensen die heel veel praten maar eigenlijk niet zoveel zeggen. Ze hebben geen impact omdat ze niet authentiek zijn en vanuit eigen visie en overtuiging kunnen spreken en dan kom je niet ver. Die mensen onthoud je niet en hebben geen impact.

Werk.en.de Toekomst zet zich in voor het doorbreken van genderstereotypering in het onderwijs en op de arbeidsmarkt en het verbeteren van de mogelijkheden om werk, zorg en leren met elkaar te combineren. Een samenwerking van Atria, Emancipator, Nederlandse Vrouwen Raad en VHTO.