Greet Smit-Miessen was lerares en didactica in de natuurwetenschappen. Ze was de oudste dochter in een katholiek gezin van acht kinderen. Haar vader was een van de eerste Brabantse studenten Rechten in Utrecht. Hij werd gemeentesecretaris in Tilburg en later in Nijmegen. In 1939 trad Greet Miessen in het huwelijk met de niet-katholieke J.A. (Hans) Smit. Hans was geboren in 1911 en hoogleraar natuurkunde. Ze kregen samen een zoon.

Het leven en werk van Greet Smit-Miessen

Greet Miessen bezocht het gymnasium in Nijmegen en het meisjesinternaat in Roosendaal. In 1935 ging zij wis- en natuurkunde studeren in Utrecht. Procentueel waren de meisjes niet schaars, herinnert Smit-Miessen zich later. Zij volgde college met 10 vrouwen en 25 mannen. Meisjes werden ook altijd aangemoedigd en geholpen door de hoogleraren. Zij werden bijvoorbeeld uitgenodigd het collegedictaat te maken. Ook werden zij vaak gekozen tot co-assistent, om te helpen bij de voorbereiding van de demonstratieproeven of bij de natuurkundepractica. In 1938 knoopte Greet een amoureuze verhouding aan met Hans Smit, die later hoogleraar atoomfyscia in Utrecht zou worden. In 1939 trouwden zij in het Gemeentehuis aan de Oude Gracht te Utrecht.

Wie: Greet Smit-Miessen
Geboortedatum: 16 maart 1917
Geboorteplaats: Tilburg, Nederland
Sterfdatum: 7 december 2006
Plaats van overlijden: Nederland
Alternatieve naam: Margaretha Maria Miessen, Greet Miessen

De oorlog vertraagde haar studie. Tegen het eind van de oorlog werd er geen les meer gegeven en geen onderzoek meer gedaan, herinnert Smit-Miessen zich. “Wij hadden onze handen vol aan legaal en illegaal werk, en probeerden het hoofd boven water te houden“. Zij studeerde uiteindelijk pas in 1948 af. Aan het schrijven van een proefschrift kwam zij tot haar spijt niet meer toe.

In de jaren 1948-1949 gaf zij les op het Stedelijk Gymnasium en de meisjes-HBS in Utrecht, in respectievelijk natuurkunde en wiskunde. Van 1949 tot vermoedelijk 1957 was zij lerares natuurkunde en mechanica aan het Montessorilyceum in Zeist. Vanaf 1957 was zij lerares natuur- en scheikunde aan de Eerste Utrechtsche Industrie- en Huishoudschool.

Didactiek

Greet Smit-Miessen legde zich toe op de didactiek. In 1951 richtte zij de werkgroep Natuurkundedidactiek op. Zij hield zich onder andere bezig met didactiek voor meisjes in het nijverheids- en huishoudonderwijs. Samen met oud-studiegenote Bertje de Heus-Verhoeven, die scheikunde studeerde, ontwikkelde zij rond 1960 veel leermiddelen voor de leraressenopleiding voor huishoudscholen te Amsterdam en Amersfoort, onder andere een moleculen-atlas bij het vak voedingsleer. Ook was zij lid van de Werkgemeenschap voor Vernieuwing van Opvoeding en Onderwijs, waarin zij samenwerkte met onderwijsvernieuwer Kees Boeke. Ze redigeerde in die tijd ook het tijdschrift ‘Vernieuwing‘. In 1965 werd zij benoemd tot lector in de didactiek aan de Nijmeegse universiteit. Die functie vervulde zij tot omstreeks 1980. In de jaren 1970-1972 deed zij hetzelfde werk bij de Technische Hogeschool Eindhoven. Zij eindigde haar loopbaan als vrijwilliger in het ziekenhuis van Zeist, waar ze ook woonde.

Wegens dementie werd Greet Smit-Miessen in 2004 opgenomen in een verpleeghuis te Bilthoven, waar ze 2006 overleed. Ze werd – net als haar echtgenoot (die reeds in 1999 was overleden) – begraven op de Algemene Begraafplaats te Zeist.

Bronvermelding:
– Exacte vrouwen in Utrecht, inleiding tot de finale / Landré, Evert – In: Fylakra (1996)
– Herinneringen van Greet Miessen, studente natuurkunde in Utrecht in de jaren ’30 / Smit-Miessen, M.M. – In: Fylakra (1996)
– Exacte vrouwen in Utrecht in de twintiger en dertiger jaren / Ginkel, Gijs van (red.), Maarten Bouman – In: Fylakra (1995)
Auteur biografie: Eva van der Plas
Archieven: Archief Margaretha Maria Smit-Miessen (1917-2006) (Atria)