Beb Vuyk was kooklerares en schrijfster van o.a. het ‘Groot Indonesisch Kookboek‘
Haar vader werkte in de scheepsbouw. Haar grootmoeder was afkomstig van het eiland Madoere, Nederlands-Indië. Zij trad in 1932 in het huwelijk met Fernand de Willigen, theeplantager. Ze kregen twee zoons.

Het leven en werk van Beb Vuyk

Vuyk was lange tijd voor het publiek vooral bekend als auteur van het standaardwerk ‘Groot Indonesisch Kookboek’. Zij schreef daarnaast ook romans, die bij het verschijnen door recensenten altijd geroemd werden. Ze kreeg verscheidene prijzen, waaronder de Constantijn Huygensprijs in 1973.

Wie: Beb Vuyk
Geboortedatum: 11 februari 1905
Geboorteplaats: Rotterdam, Nederland
Sterfdatum: 24 augustus 1991
Plaats van overlijden: Loenen a/d Vecht, Nederland
Alternatieve naam: Elisabeth Vuyk, Elisabeth de Willigen-Vuyk

Ze vertrok in 1928 naar Nederlands-Indië om daar als kooklerares te gaan werken. In 1932 trouwde ze met de theeplanter Fernand de Willigen. Ze kregen twee zoons. Tijdens de bezetting zat Beb Vuyk met haar twee zoontjes in een Japans gevangenkamp en werkte haar man als dwangarbeider aan de Birmaspoorlijn. In 1958 kwam het gezin terug naar Nederland.

Publicaties van Beb Vuyk

– Gerucht en geweld (1992)
– Reis naar het vaderland in de verte (1983)
– De wilde groene geur (1979)
– De eigen wereld en die andere : Huize Sonja 7 ; Ngawang 55 (1978)
– Het hout van Bara (1955)
– Het laatste huis van de wereld (1946)
– Vele namen : novelle (1932)

Bronvermelding: “Ik schrijf over wat mijn ogen zien en wat mijn hart beroert” : interview met Beb Vuyk in: Sarafaan: 1 (1985)
Foto bronvermelding: wikipedia.org Beb Vuyk
Literatuur over:
– Beb Vuyk / Joop van den Berg (1991-1992)
– In Indië geweest : Maria Dermoût, H.J. Friedericy, Beb Vuyk / Joop van den Berg, Greetje Heemskerk, Kester Freriks (1990)
– Beb Vuyk : de koningin van de perkara’s, maar een die niet lang boos bleef / Joop van den Berg  (2007)