Saida Menehbi strijdt onder andere voor het recht op zelfbeschikking van het volk van de Westelijke Sahara. In 1976 wordt ze gearresteerd en gefolterd. In 1977 sterft zij in gevangenschap.

Over Saïda Menebhi

Saïda Menebhi, geboren in 1952, is lid van de Marokkaanse studentenvereniging Unem en van de communistische organisatie Ilal Amam (Voorwaarts). Op 16 januari 1976 wordt ze gearresteerd en gefolterd. Zij blijft echter strijden voor het recht op zelfbeschikking van het volk van de Westelijke Sahara. Een jaar later wordt zij tijdens het proces van Casablanca beschuldigd van aantasting van de staatsveiligheid. Ze wordt veroordeeld tot vijf jaar gevangenschap en begint een hongerstaking. Drieëndertig dagen later, op 11 december 1977, sterft ze in het Averroes-ziekenhuis te Casablanca, omdat ze geen medische verzorging heeft gekregen.
Vanuit de gevangenis schrijft Saïda gedichten.

“Aan hen die ons bloed drinken
Aan hen die onze dood vieren aan hen die zelf martelaars zijn
omdat zij anderen martelen
aan hen die onze huizen
door brandstichting verwoesten
aan hen die ons verbannen
aan hen die ons tergen en volgen
aan al deze levende lijken
zeg ik:
neem ’t er nog maar eens goed van vandaag
morgen is het te laat
want in de gevangenis hier
om me heen
binnen deze omheining
zie ik in ieders ogen de haat
haat voor jullie allen
folteraars van mijn volk
maar ook zie ik liefde voor het leven
voor het brood en voor de vrede
Dat leven dat jullie je hebt
toebedeeld
ten koste van hem, van haar, van allen
ontsnapt jullie en jullie
weten het
mannen van staal
zonder menselijkheid
onze blikken verscheuren jullie
en dringen door in het leven
dat jullie ontnemen.”

Bron: Saida Menebhi : Gestorven tijdens een hongerstaking in een Marokkaanse gevangenis Gedichten en brieven uit de gevangenis en een opstel over de prostituees in Marokko.

Saida Menebhi geboren in 1952
Sterfdag: 11 december 1977