Aan de hand van korte interviewfragmenten maken we de kracht zichtbaar van migrantenvrouwen als culturele ondernemers. Vrouwen die hun cultuur en identiteit actief gebruiken. Dit doen zij door steeds opnieuw te bepalen welke aspecten zij accepteren, afwijzen of op nieuw vormgeven.

Door vrouwen aan het woord te laten tonen we de diversiteit onder vrouwen van Surinaamse, Marokkaanse en Indische afkomst. De vrouwen verschillen van etnische achtergrond, geboorteplaats, leeftijd en klasse. Het wordt duidelijk dat er over deze vrouwen niet één verhaal te vertellen is.

Het opvoeden van een gezin en de rol van vader en moeder is erg persoons afhankelijk maar daarnaast ook cultureel-economisch. Om verhalen vast te leggen van 'gewone' mensen, leggen we de stem vast van diegenen die in de officiële geschiedschrijving nauwelijks gehoord worden. Het gaat om het bijstellen van bestaande beeldvorming over migrantenvrouwen en hun (klein)dochters.

De culturele rijkdom die vrouwen van Surinaamse, Marokkaanse en Indische afkomst hebben voorgebracht maar ook hebben meegebracht is groot. We tonen hier een kleine selectie van de kunst en cultuur die verbonden zijn aan Suriname, Marokko en Indonesië.

Waar een wil is, is echter nog niet altijd een weg. Vrouwen ervaren vaak tal van barrières. Zo spelen sociaal-economische factoren vaak een grote bepalende rol in de keuzes die gemaakt worden.

Van Hindoestaanse huwelijksrituelen tot het claimen van een lesbische identiteit. Hoe wordt er over liefde en seksualiteit gesproken en welke invloed heeft dat?

Hieronder brengen we de veelstemmigheid van ervaringen van migratie, integratie en culturele eigenheid in beeld. De mogelijkheden van een multiculturele samenleving. Door vrouwen aan het woord te laten die in etnische achtergrond, geboorteplaats, leeftijd en klasse van elkaar verschillen, wordt duidelijk dat er over deze vrouwen niet een verhaal te vertellen is, maar meerdere. In het debat over internationale migratie en integratie keert steeds vaker het begrip 'transnationalisme' terug. Daarmee wordt bedoeld dat migranten georiënteerd zouden zijn en blijven op het land van herkomst.

De verhalen in oral history. De methode oral history staat voor een manier van interviewen, waarbij de geïnterviewde of verteller de gelegenheid krijgt om haar (levens)verhaal in eigen woorden te vertellen, zonder daarbij geleid te worden door vragen van de interviewer. De verontwaardiging rondom kolonialisme en oorlogsmisdaden roept steeds vaker de vraag op ‘wat er werkelijk gebeurd is’. Meestal zijn het mannen die vertellen, hier zijn de vrouwen aan het woord.

Vrouwen die strijden voor gelijke rechten. Vrouwenrechten zijn mensenrechten. De strijd door politieke partcipatie, het oprichten van of deelnemen aan vrouwenbewegingen of het organiseren van demonstraties. Een strijd van vroeger en nu. Photocredits: Lucia