In de online kick-off bijeenkomst voor de 65^e zitting van de VN-Commission on the Status of Women is Quirine Lengkeek geïntroduceerd als nieuwe ngo-vertegenwoordiger. Een eervolle taak in een bijzonder jaar waarin veel van de CSW-activiteiten i.v.m. COVID-19 online zullen plaatsvinden.

We vroegen haar naar wat haar rol precies in zal houden, naar de kansen en belemmeringen van online participatie en naar wat ze hoopt te bereiken.

Quirine, kan je ons iets meer over jezelf vertellen en waarom je geïnteresseerd was om ngo-vertegenwoordiger te worden?

Jazeker! Het is natuurlijk een hele eer om die rol dit jaar te mogen vervullen! Ik heb specifiek dit keer gesolliciteerd omdat het thema van de CSW goed aansluit bij mijn expertise en interesse. De organisatie waar ik met veel plezier werkzaam ben als advocacy coordinator (lobbyist), CHOICE for Youth and Sexuality, steunde mij hierin.

In het werk bij CHOICE richt ik mij op de seksuele en reproductieve gezondheid en rechten (SRGR) van jongeren en hun betekenisvolle participatie in besluitvorming. De organisatie wordt ook helemaal door jongeren geleid, iedereen is onder de 30 jaar. Naast CHOICE heb ik gewerkt op thema’s rond LHBTI-acceptatie en beleid omtrent sekswerk in Nederland. Via persoonlijke en professionele ervaring heb ik gezien hoe verschillende groepen mensen omgaan met participatie in besluitvorming. En ik denk dat ik daar iets zinnigs over te zeggen heb.

Wat houdt het in om ngo-vertegenwoordiger te zijn?

Als ngo-vertegenwoordiger ben ik onderdeel van de Nederlandse delegatie, dus de mensen van de overheid die met allerlei andere landen de onderhandelingen voeren op de Verenigde Naties over één document wat tijdens de CSW besproken wordt. Ngo-medewerkers of individuele activisten kunnen normaal gesproken niet bij die onderhandelingen aanwezig zijn. Ik vorm via deze positie de ‘brug’ tussen het maatschappelijk middenveld en de overheid.

Ik zal er dus mijn uiterste best voor doen om te verkondigen wat Nederlandse verdedigers van vrouwenrechten denken, vinden en meemaken.

Het thema van de 65^e CSW is gericht op participatie en besluitvorming van vrouwen in het publieke leven. Is het hebben van “a seat at the table” voldoende?

Nee, helaas niet. Daar begint het wel, en ook de uitspraak: ‘If they don’t give you a seat at the table, bring a folding chair’ door Shirley Chisholm (eerste zwarte vrouw in US Congress) is absoluut waar en inspirerend. Maar dan, wanneer je aan tafel zit?

Er is een verschil tussen erbij zijn en écht op een betekenisvolle manier meedoen. Daar is ook actie van de anderen aan tafel voor nodig.

De CSW zal dit jaar grotendeels online plaatsvinden, denk je dat dat kansen biedt voor participatie of zie je vooral uitdagingen?

Het is een uitdaging, want zomaar iemand aanspreken op de gangen van de VN is er niet meer bij. Nieuwe contacten opdoen is lastiger. Ik ben sowieso ook heel benieuwd hoe de onderhandelingen eruitzien vanaf de positie van de diplomaten in de delegatie. Voor het bredere veld biedt het echter ook kansen, want restricties op reizen of beperkte financiële middelen, zijn geen obstakel meer. Dat zijn punten die we moeten behouden, zodat de toekomst inclusiever is, en iedereen mee kan blijven praten.

Wat hoop je komend jaar als ngo-vertegenwoordiger te bereiken?

Ik hoop de visie van het Nederlands maatschappelijk middenveld met daadkracht en rede te verkondigen tijdens dit belangrijke internationale overleg over gendergelijkheid en empowerment van vrouwen en meisjes. In de weg daarnaartoe, hoop ik ook de Verenigde Naties wat ‘dichterbij’ het netwerk van activisten te brengen. Het lijkt allemaal zo technisch en ingewikkeld, maar iedereen kan meedoen aan VN-processen, en dus jij ook.

Atria werkt samen met WO=MEN in de coördinatie van de inbreng vanuit het maatschappelijk middenveld naar de Nederlandse overheidsdelegatie.